‘Combinatie werk en mantelzorg is een taak voor werknemers, werkgevers en de overheid’
Jolanda Holwerda, Oprichter, uitgever en hoofdredacteur van Lof
Lof is het crossmediale platform voor een nieuwe generatie werkende ouders maar met name voor vrouwen die carrière & gezin willen combineren.
‘Vanuit de doelgroep van Lof hebben we met name te maken met werkende ouders. Bij deze groep komt het regelmatig voor dat ze te maken hebben met een tijdelijk of chronisch ziek kind. En wanneer je als werkende ouder dan niet de ruimte van je werkgever krijgt om voor je kind te zorgen, valt werk en zorg niet meer te combineren. Het is dan ontzettend belangrijk dat er dan regelingen zijn om voor je kind te zorgen.’
Moederschapscultuur
‘In Nederland hebben we een hele sterke moederschapscultuur. Vroeger was het automatisch de moeder die voor het gezin zorgde en was werk ondergeschikt. Gelukkig is dat nu anders maar vrouwen blijven degene die meestal als eerst een stap terug doen om voor een zieke te zorgen, zeker als het om zieke kinderen gaat. Zolang je kinderen gezond zijn, hebben vrouwen alle kansen om te werken. Maar op het moment dat je kind ziek wordt is dat niet altijd zo. Het is voor vrouwen dan fijn dat het niet meteen het einde hoeft te betekenen van je werkende bestaan doordat er regelingen zijn waardoor je werk en zorg kan blijven combineren.’
Verantwoordelijkheid
‘Vanuit Lof zeggen we altijd dat het een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid is als je de combinatie werk en zorg voor gezin gemakkelijker wilt maken. Het is een taak voor werknemers, werkgevers en de overheid. Ik zie dat in een driehoeksverhouding. Ik denk dat het voor de combinatie werk en mantelzorg niet anders is. Veel mensen voeren aan dat het een individuele keuze is hoe je samen met je partner de combinatie werk/zorg inricht of verdeelt. Ik vind dat een slecht argument. Ik vind dat we de maatschappij moeten inrichten op een duurzame manier waarbij naar de lange termijn gekeken moet worden. Het kabinet en de samenleving zou niet één kabinetsperiode vooruit moet kijken maar kijken waar de Nederlandse samenleving naartoe wil. Kinderen, zieken en ouderen zijn een essentieel onderdeel van onze samenleving. We hebben als maatschappij een gezamenlijke verantwoordelijkheid om daarmee om te gaan. De overheid is bij uitstek degene die op lange termijn beleid moet maken en een visie moet neerleggen hoe we een duurzame samenleving tot stand kunnen brengen. Daarbij moet de overheid ook naar omringende landen kijken zoals bijvoorbeeld Scandinavië. Die landen gaan op een betere manier om met de combinatie zorg en werk dan wij..’
Bedrijven verplichten?
‘Ik denk niet dat je de verantwoordelijkheid voor het invoeren van mantelzorgvriendelijk personeelsbeleid alleen bij bedrijven moet neerleggen. Een bedrijf heeft al zoveel verplichtingen en we willen toch ook de economie en concurrentiepositie in stand houden? Ik pleit voor een businesscase waarin de kosten en baten goed doorgerekend worden vanuit het perspectief van alle stakeholders. Want het is duidelijk dat met de toenemende vergrijzing mantelzorg meer een meer nodig is en dat we dergelijke regelingen heel hard nodig hebben. Anders zie ik de positie van de werkende vrouw weer in het geding komen. ‘